Yine kapılar kapanıyor. Bu kaçıncı kapı. Sabretmekten bıkkın düşümüş bedenim koltuğa yığılmış. Parmaklarımı hissetmeden amaçsızça yazıyorum. Yazmak çözüm olmayacak biliyorum. Kısmen de olsa rahatlıyorum. Düşünmekten beynimde 7,5 şiddetinde deprem olması bekleniyor. Yerle bir. Tek temennim: sarsıntı da hayati fonksiyonlarımı kaybetmek.